Κάποιος πεθαίνει καί πάει στόν
παράδεισο. Στόν δρόμο περνάει ἔξω ἀπό τήν κόλαση καί ἀκούει μέσα
τραγούδια, μπουζούκια, φωνές, παλαμάκια καί τσουγκρίσματα. Φτάνει στόν
παράδεισο ὅπου ἐπικρατεῖ ἀπόλυτη ἡσυχία καί ἀπορημένος ρωτάει τόν Ἅγιο
Πέτρο γιατί ἐκεῖ δέν ἔχει τίποτε.
-Σιγά, λέει ἐκεῖνος, μήν φέρω συγκρότημα γιά πέντε κωλόγερους…22 Φεβρουαρίου 2009
Ο θόρυβος
Ὁ Γιορίκας καί ὁ Κοστίκας πῆγαν νά κοιμηθοῦν σέ ἕνα ξενοδοχεῖο. Ἐνῶ ὁ Γιορίκας εἶχε ἀποκοιμηθεῖ ξύπνησε ἀπό ἕναν τρομερό θόρυβο.
-Μήν ἀνησυχεῖς, λέει ὁ Κοστίκας, ἔπεσε κάτω ἡ πιτζάμα μου.
-Καί γιατί ἔκανε τόσον θόρυβο;
-Ἤμουν καί ἐγώ μέσα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)